Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Electricity in Our Homes


Electricity in Our Homes

Band Members : Paul Linger - Drums & Sings, Charles Boyer - Guitar & Sings, 
Bonnie Carr - Bass Guitar & Sings
Sound Like : Neils Children, Factory Floor, Disconcerts, The Past Seven Days,
Talking Heads, Joy Division
Label : Modern Pop, Too Pure, Waks, 4AD, PLR, Sweatshop



  Αυτή η κριτική αρχίζει λοιπόν με μια γνωστή σε όλους τελετουργία : Πρώτο στάδιο αυτής σηματοδοτείται με το άνοιγμα του πλαστικού προστατευτικού ενός πικ απ (turntable), δεύτερη πράξη βάζουμε την μύτη μας μες στην χαραμάδα του χάρτινου περιβλήματος του βινυλίου, παίρνουμε μια καλή τζούρα (αξεπέραστη μυρωδιά) , βγάζουμε προσεκτικά το πολυπόθητο και το τοποθετούμε στην κεντρική βάση, με το δεξί χέρι συνήθως (ή ότι βολεύει στον καθένα) παίρνουμε απαλά την κεφαλή της βελόνας από το πιαστράκι και την αφήνουμε πάνω από τα πρώτα αυλάκια του βινυλίου. Έτσι αναλόγως την εγγραφή του δίσκου γυρίζουμε σε 33 ή 45 στροφές. Push the button and here we go..


    Ειλικρινά όταν μου ήρθε το δισκάκι των Electricity παίζει να έκανα και τον σταυρό μου. Πραγματικά ήταν από τις λίγες φορές που περιμένω δέμα και οι 4 μέρες παραλαβής να μου φαίνονται βασανιστήριο. Πιστεύω για όσους έχουν ακολουθήσει την πορεία του συγκροτήματος να έφαγαν εκπληξάρα ή μάλλον θα έλεγα ότι ήταν μια καλή κλωτσιά στα αρχίδια των Άγγλων (και των δικών μου). Το εξώφυλλο μυστήριο με διάφορες φωτογραφίες των μελών αλλά φρούτων, μηχανημάτων, τοπίων, της πορείας του Χριστού προς τον Γολγοθά και τελικά μια επαναλαμβανόμενη ζέβρα. Την αισθητική του «εξωτερικού φύλλου» κοπιάρει και το video της πρώτης πλευράς. Ποιος ξέρει τι υπάρχει στο μυαλό τους ; Μάλλον θα έλεγα ένα καταπληκτικό μέλλον που μόνο οι ίδιοι το γνώριζαν και μας το έφεραν με την μορφή αυτών των 2 κομματιών.. Η εισαγωγή του “You Are Doing So Well” μου θύμισε κάτι από Factory Floor, τελικά αρχίζει και ξεδιπλώνεται το νήμα της funk σε post punk επιρροές με το ύφος της ερμηνείας να είναι τόσο ξεδιάντροπα και γαμάτα πατικωμένo από την ψυχρή εποχή της δεκαετίας του 80. Ο απλός συνδυασμός κιθάρας – μπάσου – ντραμς αποθεώνει το κομμάτι και τον ακροατή στην πίστα του σπιτιού του. Σε κάποια φάση ανεβαίνει για να αλλάξει πάλι τόνο στο ίδιο χορευτικό μοτίβο. Οι εντυπώσεις που μου άφησε το 6 λεπτό κομμάτι ήταν ακριβώς ότι είχα ακούσει στα sample μe αρκετές δόσεις ειλικρίνειας. Η δεύτερη πλευρά του οδηγείται από το μπάσο και τα ντραμς ενώ οι κιθάρες χαμηλώνουν αισθητά, το beat έχει πέσει και η Bonnie παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο. Σωστά τραγούδια και ειδικά η πρώτη πλευρά σαρώνει ότι έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια μέσα στον κόσμο της αντιγραφής και της άπνοιας. Προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους να το αγοράσουν..



Δεν υπάρχουν σχόλια: